برای صفایی فراهانی

نمیدونم اهل فوتبالی یا نه اما اگه برنامه دوشنبه 3/10/86 نود از شبکه 3 رو میدیدی

مثل من مثل خیلی ها شاد میشدی احساس پیروزی میکردی نمیخوام از مسائل فوتبال بگم

میخوام از مردی بگم که اومد تو تلویزیون مخالفش,با یک سری آدم دگم مناظره کرد

پتهاشون رو ریخت رو آب و برد بازی نابرابر رو و چه با شکوه هم این کارو کرد

صفائی فراهانی نماینده سابق مجلس,عضو بلند پایه جبهه مشارکت,رئیس سابق فدراسیون

فوتبال و رئیس فعلی کمیته ی انتقالی فوتبال ایران

آنچنان عملکرد دولت را در بخش فوتبال زیر سوال برد که هیچ راه دفاعی برای آنان نگذاشت

باید میدیدی تا لذت آن لحظه ها را درک میکردی تا تو هم مثل او پوزخندی از سر تحقیر به

بیسوادی و زیاده خواهی آقایان میزدی

اما در آخر افسوسی بزرگ درونت را میگرفت که چند صباحی پیشتر چنین مردانی این سرزمین

را اداره میکردند و اکنون افسوس

ممنون آقای فراهانی برای تمام لحظات دوشنبه شب ممنون

با تو بودن

هنوزم,همیشه می لرزه دلم وقتی صداتو میشنوم

هر شب دلم بیقراری میکنه,نمی فهمه,فقط حرف خودش و میزنه

نمیدونه دیگه نمیشه بدون ملاحظه عاشق شد

نمیدونه باید حواست به همه چیز باشه تا آبروریزی نشه

آخه دلم که این چیزا رو نمیفهمه,دلش آبروریزی میخواد

میدونم بعدا میگی اینا چیه اینجا نوشتی

مستی شده کارم,شده حرفه ام

مست از نگاه کردنت شدن

مست ازبوسیدنت شدن

مست از شنیدن صدات شدن

ولی دستات یه جایی بالاتر از مستی بهم گرما میده

انرژی میده,آرومم میکنه

میدونی چیه مهربونم هنوز هم امید بهترین دستاویز

لحظه های سخت این روزگار برای منه

امید دمی با تو بودن

کم آوردن

من دیگه به اینجام رسیده

ای بابا هر کی هر ناراحتی داره میاد سر من خالی میکنه

همین چند روز پیش آقای بدون ذکر نام با آقای بدون ذکر نام 2 دعواشون شده بود

سر یه موضوع شخصی بین خودشون

بعدش جفتشون بخاطر اینکه هم دیگرو ناراحت نکنن اومدن تک تک با من دعوا کردن

من از همین تریبون اعلام میکنم از این پس صبر بنده تمام شده است

اگه میخواین سر کسی داد بزنین من دیگه نیستم